‘Oh ja, ik ben echt zijn moeder’
Elin & Finley
20, Hoofddorp
Wie is Elin?
Elin is 20 jaar oud en trotse moeder van Finley, een kleine draak van 9 maanden. Ze woont nog thuis, en dankzij de steun van haar ouders kan ze volgend jaar weer gaan studeren. Elin houdt van creatieve kunst, theater, films en musicals. Alles wat met creativiteit te maken heeft, vindt ze geweldig. Het is voor haar dé manier om zichzelf te uiten.
“Ik ben een vrij persoon en vind het niet nodig om mezelf in hokjes te stoppen. Ik ben panseksueel, maar dat label gebruik ik liever niet. Ook qua gender: ik ben oké met mezelf als vrouw, maar als iemand mij anders ziet, is dat ook helemaal prima.”
Elin is trots op haar liefde voor mode: jurken, rokjes, make-up—alles wat haar vrouwelijkheid benadrukt. “Voor mij is mijn lichaam een kunstwerk. Hoe ik me voel, kan ik laten zien met wat ik draag.”
Ze is ook enorm trots op Finley. “Het is bijzonder hoe snel ik kon omschakelen. Eerst was ik een echte uitgaanspersoon, maar nu ben ik verantwoordelijk voor een ander leven. Soms voelt het nog onwerkelijk: ‘Oh ja, ik ben echt zijn moeder.’ Maar zodra ik hem bij een oppas achterlaat, schiet alles door mijn hoofd: zijn er genoeg luiers, flesjes, heb ik alles goed uitgelegd?”
Wat betekent Haarlemmermeer voor jou?
Elin woont al haar hele leven in Haarlemmermeer en sinds dat zij twee is in Hoofddorp. Het is voor haar een vertrouwde plek vol herinneringen. Het interview vond plaats in Duycker Café, een plek die Elin bewust heeft uitgekozen. “Duycker is voor mij heel speciaal. Jarenlang heb ik hier zomervakantie-theaterprogramma’s gevolgd. Het was altijd een plek waar ik me thuis voelde en waar ik mezelf kon zijn.” Een ander bijzonder moment was het opzetten van het roze café, een plek voor queer jongeren. “Dat was echt een speciale tijd. Het begon als een idee in onze vriendengroep, en toen hebben we het samen met Cas serieus opgezet. Ik heb er nu helaas geen tijd meer voor, maar het bestaat nog steeds en dat maakt me trots.”
Wat wil je anderen meegeven?
Jezelf kunnen zijn is echt het allerbelangrijkste. Dat recht moet iedereen hebben, en ik zou er echt voor vechten als dat in gevaar komt.” Elin herinnert zich de eerste keer dat ze uit de kast kwam als biseksueel. Ze had toen een vriend die haar volledig steunde, maar anderen begonnen zich met hun relatie te bemoeien. “Mensen dachten dat ik eerder vreemd zou gaan, omdat ik bi ben. Dat liet zien hoe weinig kennis en begrip er toen was.” Gelukkig bracht die periode haar ook nieuwe vrienden en leidde het uiteindelijk dat zij zich aansloot bij de GSA (Gender & Sexuality Alliance) op school, waar ze gelijkgestemde mensen vond. “Die vrienden zie ik nu als familie.” Elin blijft positief door humor. “Ik zeg altijd: als we er later om kunnen lachen, waarom niet nu al?” Haar advies aan anderen? “Sta open om te leren. Als je iets niet begrijpt, wees dan niet meteen tegen, maar stel vragen en luister. Labels kunnen helpen om jezelf te begrijpen, maar onthoud: we zijn meer dan alleen een label. We zijn onszelf, en dat is wat telt.”
