Dit is mijn
Maatvast.

“Vier dagen in de week werk ik bij een financieel bedrijf in Amsterdam. Op woensdag ben ik vrij. Zo’n twee jaar geleden dacht ik: wat ga ik doen met die woensdag? Ik wilde graag iets nuttigs doen. Iets voor anderen en totaal anders dan mijn dagelijkse werk. En waarom zou je wachten met vrijwilligerswerk tot je gepensioneerd bent?”

“Toen ik met pensioen ging, dacht ik: wat zal ik nu eens oppakken? De Boskern is voor mij op loopafstand en ik ben gewoon het wijkcentrum binnen gelopen en heb gevraagd of ik iets voor ze kon doen. Nou dat kon.

“Dorpshuis Marijke is het centrale punt in ons dorp. Burgerveen is een kleine gemeenschap, een dorp zonder horeca of verdere voorzieningen. Dan is juist een dorpshuis belangrijk”, vertelt Jolanda Dercksen. “Ik geloof dat wij verhoudingsgewijs het best bezochte dorpshuis zijn van alle buurt- en wijkcentra van Stichting Maatvast.”

“Zo’n twee jaar geleden zijn Frank en ik hier gaan wonen. Frank woonde al in Hoofddorp, ik heb hiervoor in Noordwijk en Katwijk gewoond. Daar heb ik altijd veel gejeu-de-bould. Dus toen we hier kwamen, zijn we op zoek gegaan naar een baan. Die vonden we bij de Boskern.”

Mensen willen niet alleen zijn, ze willen bij elkaar zitten en een praatje met elkaar kunnen maken. Wie je ook bent, waar je ook vandaan komt. Met de mensen van Maatvast heb ik goed contact. Je merkt dat je gewaardeerd wordt. Ze betrekken ons ook bij plannen en ideeën: wat vinden jullie ervan? Dat is fijn. We worden serieus genomen en er is persoonlijke aandacht. Dat is voor iedereen belangrijk.

Ik vind het belangrijk om mensen te betrekken bij mijn locatie. Je merkt dat als ze eenmaal over de drempel zijn, ze het gezellig vinden en vaak vragen of zij iets kunnen doen. Ik koppel ook graag mensen bij activiteiten en klusjes. Dat versterkt de band en daardoor kunnen we weer meer voor anderen doen. Alles en iedereen kan hier binnen lopen. De Nieuwe Silo is inmiddels een herkenbaar en gewaardeerd punt in de wijk.

Ik voel me welkom hier. We wonen nu al een tijd in Hoofddorp. Ik kom oorspronkelijk uit Japan en ontmoette mijn vrouw in Nieuw-Zeeland. We kwamen in Hoofddorp terecht bij onze zoektocht naar een school voor onze kinderen. Het bevalt ons hier erg goed. De Nieuwe Silo is een fijne plek.

Maatvast en het jongerenwerk: ik voel mij vaak als een grote zus voor de jongeren. Wel iets ouder, maar ook dichtbij en vertrouwd. Ik snap snel waar ze mee bezig zijn, waar ze mee zitten. Ik verdiep me ook in de verschillende culturele achtergronden. Zo kun je toch taboe-onderwerpen bespreekbaar maken.

Maatvast biedt ons de locatie en alle ondersteuning. De Nieuwe Silo is een huis voor iedereen en we zijn erg blij dat we hier een plek hebben gevonden. We worden overal bij betrokken en dat is prettig. Het is belangrijk dat we met elkaar in gesprek zijn en contact onderhouden.

Het is altijd gezellig bij wijkgebouw ’t Rietland. De mensen zijn erg aardig en het helpt mij ook om de Nederlandse taal beter te leren spreken. Als Somalische is dat niet altijd makkelijk, maar zo gaat het wel goed.

We kijken altijd naar wat we nog wél voor elkaar kunnen doen. Contact houden met elkaar en met de wijkbewoners, dat is belangrijk. Het wordt zeker gewaardeerd, dat merken we. En een blij gezicht te zien, daar doe je het toch voor. Ze zeggen weleens: breng een zonnetje onder de mensen. Als ik dat zonnetje mag zijn, dan vind ik het helemaal goed.

Ik ben een vrolijk mens en hou van gezelligheid. Ik voel me dan ook echt op mijn plek in ’t Kattegat. Als bezoeker én als vrijwilliger. Ik klaverjas en line dance hier en ben gastvrouw.

Wij ze altijd bezig om de verbinding vast te houden met de vaste bezoekers en de bijna 400 vrijwilligers. Want vergeet niet, ook voor onze vrijwilligers zijn de locaties een belangrijke plek. En andersom, de vrijwilligers zijn het hart van Maatvast. Alleen dankzij hen kunnen we inderdaad vaker open en kunnen we meer activiteiten organiseren.

Het is heel erg fijn dat we een plek hebben om te dansen. We hebben hier de ruimte en de grote spiegelwand is natuurlijk ook superfijn. Die heb je thuis niet. Het is ideaal dat we De Nooduitgang kunnen gebruiken om te oefenen en onze creativiteit kwijt te kunnen.

We hebben een heel actieve en betrokken gemeenschap in Lisserbroek. De Meerkoet is vaak het middelpunt van het dorp. Een echt dorpshuis, voor en door de bewoners. Heel veel clubjes en verenigingen hebben hier hun plek gevonden en we hebben een grote groep, enthousiaste vrijwilligers.

Er is altijd genoeg te doen. Als er kookclub is staan we bijna de hele dag te schillen en snijden. Maar ook als er geen activiteit is, zijn we aan het verven of opknappen. Onze bezoekers zien alles: ‘Heb je een nieuw plantje?’. Wij gaan voor gezellig. Al zit er maar één meneer, we maken het huiselijk.

We verzinnen activiteiten zelf, soms komen de bezoekers met ideeën voor een leuke activiteit. Regelmatig hebben we in Dorpshuis d’Oude Waterwolf een maaltijd voor ouderen. Dan hebben we een grote groep binnen die hier lekker zit te smikkelen. Alles wordt geregeld door onze vrijwilligers. Vergis je niet, zonder die vrijwilligers zijn wij niets.

We zijn er voor iedereen. Voor sommige mensen is een bezoek het hoogtepunt in de maand en voor anderen is het hun dagelijkse loopje. Het is ook belangrijk dat er zo’n plek in de wijk is.