‘Als mensen met een glimlach naar huis gaan, ben ik blij’

Marja Wittebol,

vrijwilliger wijkcentrum de Boskern, Hoofddorp

“Toen ik met pensioen ging, dacht ik: wat zal ik nu eens oppakken? De Boskern is voor mij op loopafstand en ik ben gewoon het wijkcentrum binnen gelopen en heb gevraagd of ik iets voor ze kon doen. Nou dat kon. Nu help ik alweer zo’n zes jaar bij de eetgroep, bij de bingo en ik sta op donderdagochtend achter de bar voor de wandelaars, biljarters en de wandelvereniging. Dat is best druk, maar allemaal ontzettend leuk om te doen.”

“De eetgroep is populair. Er is bij de maaltijd plek voor 25 mensen, maar we hebben bijna altijd een wachtlijst. Er wordt lekker gekookt, het kost niet veel en het is altijd heel gezellig. Datzelfde geldt voor de bingo, daar is het ook altijd lekker druk en hebben we meer aanmeldingen dan er plek is. Het is best nog wel een organisatie. We doen de inkoop van alle prijzen zelf en dat is veel rijden en slepen. Maar ik doe het graag. Als mensen na afloop weer met een glimlach naar huis gaan, ben ik blij.”

“Ik ben in Haarlem geboren en heb daarna lang in Amsterdam gewoond. Nu woon ik alweer een tijdje in Hoofddorp en dat bevalt me goed. Inmiddels ken ik veel mensen in het dorp. Ook omdat ik een bekend gezicht van de Boskern ben. En ik ben een makkelijke prater, dat scheelt een eind. De Boskern wordt goed benut, er is veel te doen. Het zijn wel voornamelijk wat oudere bezoekers. Toch proberen we ook jongeren bij het wijkcentrum te betrekken en dat lukt ook wel aardig. Die sociale functie in de wijk is erg belangrijk. Ik merk dat bezoekers het fijn vinden dat ze altijd welkom zijn en dat er veel activiteiten zijn.”

Andere verhalen

  • Het is leuk en dankbaar werk. Wat wil je nog meer?

    Ik krijg ook veel positieve reacties van de bezoekers. Je ziet hoe belangrijk dit voor de mensen is. Een beetje gezelligheid en aandacht: het lijkt een klein iets, maar het betekent heel veel.

    Diana Celie

    vrijwilliger ‘t Rietland

    #ditismijnmaatvast

  • ‘Ik loop mee, denk mee, doe mee’

    “Toen ik werkloos raakte, dacht ik: wat nu? Ik heb graag wat te doen. Ik kende de beheerder van ’t Rietland, onze kinderen zaten op dezelfde school. Dus zo ben ik hier begonnen, nu ongeveer elf jaar geleden. En ik ben gebleven, ook toen ik weer een baan vond. Eerst werkte ik voornamelijk achter de receptie, ook vanwege mijn vroegere werk als secretaresse. Na een paar jaar wilde ik liever iets actievers en meer tussen de mensen. Sindsdien ben ik vast op maandagochtend gastvrouw in ’t Rietland en om de week op donderdagmiddag. Dat vind ik heerlijk.”

    Marjon Oudejans

    Vrijwilliger 't Rietland

    #ditismijnmaatvast

  • 'Echt een tweede huiskamer voor veel bezoekers, en voor mij ook'

    “Als ik thuis uit het raam kijk, zie ik ’t Rietland liggen. Toch ben ik er vroeger nooit geweest. Net als veel mensen in Badhoevedorp kende ik het wijkcentrum wel, maar was het er nooit van gekomen om binnen te lopen. Tegenwoordig ben ik er vaak een paar keer per week.”

    Nel Grevenstuk

    Vrijwilliger 't Rietland

    #ditismijnmaatvast