“Zo’n zestien jaar geleden kwam ik hier wonen, boven Buurthuis Het Contact. Een van de eerste keren dat ik beneden langs de ingang van het buurthuis liep, werd ik meteen aangesproken: ‘Kom je ook knutselen met je kleinkinderen?’ Zo ben ik hier verzeild geraakt. Ik kwam steeds vaker en ging steeds een stukje meer doen. Nu ben ik er elke dag als vaste vrijwilliger en gastvrouw.”

“Vijf dagen in de week open ik Het Contact. Ik ben er rond half negen, zet de spullen klaar, maak koffie. Als beheerder Sanne komt, dan gaan we eerst samen koffie doen. Meestal komen de eerste bezoekers bijna direct binnen als we open gaan. Om een uur of twaalf ga ik dan weer naar boven, naar huis. Soms kom ik ’s middags terug als er iets te doen is en af toe help ik ’s avonds als gastvrouw. Mijn zoon is vrijwilliger en hij helpt ook wel eens mee. Net als mijn kleinzoon trouwens.”

“Ik ben fulltime aanwezig, maar het voelt helemaal niet als een belasting. Anders zou ik het ook niet doen. Bijna iedereen kent me wel. Mensen vinden het fijn als ze een bekend gezicht zien. Voor de beheerder is het ook handig. Ze kan dingen aan mij overlaten en weet dat het op vrijdag, als zij niet werkt, ook allemaal goed komt.”

“Er is veel te doen in Het Contact. Dat is hartstikke leuk voor de buurt. Ik ben heel blij dat dat het buurthuis er is, dat ik mag helpen en iets voor de bezoekers kan betekenen en dat mijn gezondheid dat toelaat. Maatvast is de organisatie die zorgt dat de buurthuizen open kunnen, maar het zijn de mensen die het doen. De beheerders, de medewerkers, de vrijwilligers en de bezoekers. Die maken er met elkaar echt iets moois van.”